Gazeta e njohur spanjolle “El Pais” i ka kushtuar një artikull rastit të shqiptarit Saimir Sula, që u soll i pajetë nga vendi iberik, por autopsia zbuloi se i mungonte zemra. Artikulli thekson se pas kërkesës së palës shqiptare, si pasojë e insistimit të motrës së viktimës.
“Por si lindi kjo situatë? Pse u nxor organi dhe si mund të jetë dikush 100% i sigurt se është zemra e tij ajo që do të kthehet në Shqipëri? Të gjitha këto janë pyetje që Prokuroria e Tiranës kërkon të zgjidhë duke kryer autopsinë dhe kryerjen e analizave të ADN-së, nisur nga dyshimi se Sula mund të ketë qenë viktimë e trafikut të organeve, hipotezë që është hedhur poshtë nga sistemi gjyqësor spanjoll.
Majlinda Sula, motra e Saimirit, dyshoi që në fillim se diçka e çuditshme kishte ndodhur. Autopsia, e kryer nga Instituti Katalanas i Medicina Legal i Ciències Forenses, arrin në përfundimin se vdekja e tij “ishte pasojë e arrestit kardiak për shkak të ateromatozës koronare subkritike” dhe pranon se “prania e bronkiolitit, etheve, agjitacionit dhe kufizimit ishin faktorë.
“Para kësaj më thirri dhe më tha se po trajtohej keq, ndaj nuk pranova të firmosja një letër që më dhanë që trupi të digjej. Kërkova që trupi të riatdhesohej në Shqipëri që të bënin autopsinë atje”, shpjegon Majlinda.
Në të njëjtën kohë, ajo kontaktoi avokatin Carlos Sardinero, i cili punon për një OJQ të specializuar për të drejtat e pacientëve dhe keqpërdorimet, për të trajtuar çështjen. Sardinero shpjegon se – pavarësisht se çështja u mbyll dy herë sepse gjyqtarët vendosën se ishin kryer testet e nevojshme për të vërtetuar se Sula vdiq për shkaqe natyrore – ka shumë pjesë të enigmës që nuk janë zgjidhur.
Një zëdhënëse e Spitalit del Mar tha për EL PAÍS se institucioni “bashkëpunoi në mënyrë aktive që në fillim” dhe se gjyqtari “përjashtoi çdo përgjegjësi nga ana e qendrës”. Rezultati i autopsisë, i cili nuk u krye në Spitalin del Mar, “përjashtoi që vdekja të kishte ndonjë lidhje me veprimet e spitalit, duke arritur në përfundimin se i atribuohej patologjive të mëparshme të vuajtura nga pacienti,” tha zëdhënësja.
Teorikisht, zemra e Saimirit është në Institutin Kombëtar të Toksikologjisë(INT). Por data për fillimin e analizave është data 22 prill, 17 ditë para vdekjes së shqiptarit, i cili prej 10 vitesh jetonte në Spanjë. “Ata na thanë se ishte një gabim, por nuk kanë dhënë më shumë sqarime se kaq. Në mënyrë të pashpjegueshme, Gjykata e Provincës së Barcelonës refuzoi testin e ADN-së të zemrës së pacientit, siç kërkuan familja dhe qeveria shqiptare.
Ai u depozitua me një sërë kontradiktash të paprecedentë: u konstatua se nuk kishte prova të mjaftueshme për të konsideruar se vdekja e pacientit ishte pasojë e një vdekjeje të dhunshme për shkak të masave të kufizimit të marra nga personeli i sigurisë së spitalit; megjithatë, ata vazhduan të thonë të kundërtën”, thotë Sardinero.
Avokati konsideron se sistemi spanjoll i drejtësisë po “i shton errësirën” çështjes duke mos kryer diçka “aq të shpejtë dhe të thjeshtë” sa një test i ADN-së. “Mund të verifikohej shpejt se është zemra e tij. Ata na thonë se nuk ka arsye për të bërë më shumë analiza, por në asnjë moment nuk u deklarua se organi do të nxirrej dhe kur u bë”, shton Sardinero.
Nisur nga këto përfundime, dyshimi i autoriteteve gjyqësore shqiptare është se Saimiri ka qenë viktimë e trafikut të organeve dhe se zemra e tij tani rreh në trupin e dikujt tjetër. “Nuk e di nëse është kjo, apo nëse rojet thjesht e rrahën dhe e vranë. Prandaj duam që të bëjnë autopsinë dhe analizën e ADN-së për të zbuluar të vërtetën”, thotë Majlinda.
