Presidenti i Këshillit Evropian po shpërndan idenë tek udhëheqësit e BE-së se kryeministri grek Kyriakos Mitsotakis duhet të marrë detyrën e von der Leyen, thanë për POLITICO pesë diplomatë dhe zyrtarë të BE-së. Një mandat i dytë mund të jetë në çantë për von der Leyen, por kjo nuk e ka penguar Michelin të sugjerojë alternativa.
Diplomatët dhe zyrtarët e quajtën atë një tjetër përpjekje të dëshpëruar për të rrëzuar von der Leyen. “Michel ka një kuti me lëvozhgë bananeje që von der Leyen ta rrëshqasë dhe ai po e zbraz atë”, tha një zyrtar i BE-së. “Në rastin më të mirë kjo është duke krijuar bezdi, në rastin më të keq kjo është destabilizuese”.
Për ta shtyrë “thikën” edhe më tej, Michel po sugjeron në bisedat e tij se kryeministrja daneze Mette Frederiksen mund të jetë një presidente më e mirë e Këshillit Evropian sesa ish-kryeministri portugez António Costa, i cili pëlqehet shumë nga von der Leyen.
“Edhe një herë, këto janë lajme të rreme dhe gënjeshtra. Presidenti është konsultuar me të gjithë udhëheqësit individualisht për procesin e punës. Asnjë emër specifik nuk është përmendur nga Presidenti në këtë fazë”, tha Ecaterina Casinge, zëdhënëse e Michel.
Charles Michel vazhdon të lundrojë alternativat ndaj von der Leyen në bisedat e tij përgatitore me krerët e BE-së, si kryeministri grek Kyriakos Mitsotakis.
Michel është përgjegjës për arritjen e një marrëveshjeje politike midis liderëve evropianë për të emëruar krerët e Komisionit Evropian, Këshillit Evropian, Parlamentit Evropian dhe krahut të politikës së jashtme të BE-së.
“Nuk ka asnjë rol për Michel në këtë proces, përveç atij në kokën e tij” tha një diplomat i BE-së.
Në ditët pas zgjedhjeve evropiane, u shfaq një konsensus midis 27 krerëve të shteteve dhe qeverive që von der Leyen duhet të marrë një mandat të dytë dhe se Costa duhet të jetë presidenti i ri i Këshillit Evropian (ne vendin aktual te Michel).
Mitsotakis ka përjashtuar vazhdimisht se ai është duke kërkuar një punë në Bruksel.
Sipas Aristotelia Peloni, drejtoreshë e komunikimeve strategjike ndërkombëtare të kryeministrit grek, Mitsotakis “ka përjashtuar vazhdimisht mundësinë e interesimit për ndonjë nga postet kryesore në Bruksel. Dhe ai ka folur me zë të lartë dhe qartë. Ai po e mbështet 100 për qind Ursula von der Leyen për Presidente të Komisionit siç e ka bërë që në fillim”.
Thanasis Bakolas, sekretari i përgjithshëm i Partisë Popullore Evropiane, i cili është grek, e quajti skenarin e Mitsotakis dhe Frederiksen “krejt qesharak”.
Një nga zyrtarët e BE-së, në mbrojtje të Michel, tha se është normale që ai të testojë ujërat me emra të ndryshëm për paketën e vendeve të punës.
Disa nga zyrtarët argumentuan se nevoja e vazhdueshme e Michel për hakmarrje shkon kundër shpresave të udhëheqësve për një marrëveshje të shpejtë. Pasi PPE-ja e qendrës së djathtë të von der Leyen doli si fituese e qartë e zgjedhjeve evropiane, ajo ishte fituesja e qartë për punën e Komisionit. Eurokratët në flluskën e Brukselit dukej se pajtoheshin kryesisht.
Përpjekjet e vazhdueshme të Michel për të minuar një mandat të dytë për von der Leyen kanë dobësuar çdo besueshmëri në negociatat që Michel kishte lënë, shtuan diplomatët dhe zyrtarët e cituar në këtë histori.
Vendet evropiane tashmë janë tërhequr kundër përpjekjeve të mëparshme të Michel për të rrëzuar von der Leyen, të tilla si shtyrja e procesit të vendeve të punës deri pas verës dhe përpjekja për ta përjashtuar atë nga një Këshill Evropian joformal më 17 qershor.
Komisioni Evropian tha të enjten se von der Leyen ende nuk ka marrë një ftesë për darkën e liderëve të hënën e ardhshme. “Riemërimi i Von der Leyen është krejtësisht i padiskutueshëm deri më tani, kështu që të gjithë e shohin këtë për atë që është: hakmarrje fëminore”, tha një diplomat i dytë i BE-së.
Ekipi i Von der Leyen nuk iu përgjigj një kërkese për koment deri në kohën e publikimit.
Gjashtë diplomatë ranë dakord që Michel duhet t’i përmbahet organizimit të takimeve të mbetura të liderëve të BE-së dhe t’u lërë krerëve të shteteve dhe qeverive.
Secila nga tre familjet kryesore politike – EPP e von der Leyen, socialistët dhe liberalët – kanë emëruar dy liderë si negociatorët e tyre politikë gjatë atyre bisedimeve.
“Partitë dhe liderët do ta rregullojnë këtë mes tyre”, tha diplomati i parë.
