Presidenti i SHBA-së, Joe Biden tha sot se “asgjë nuk do të ndodhë” të enjten në lidhje me një përgjigje izraelite kundër Iranit, pas sulmit raketor të Republikës Islamike ndaj Izraelit të martën.
“Asgjë nuk do të ndodhë sot (e enjte)”, tha presidenti amerikan në përgjigje të një pyetjeje mbi këtë çështje gjatë një bisede të shkurtër me gazetarët përpara se të largohej nga Shtëpia e Bardhë për një udhëtim në jug të SHBA.
Por çfarë do të bëjë Hezbollahu tani pas vrasjes së liderit?
Ndikimi i goditjeve vrastare të Hezbollahut, veçanërisht të Hassan Nasrallah mund të duhen muaj që të ndihet në strukturën e tij. Megjithatë, vënia në shënjestër e udhëheqësve të organizatës libaneze nuk ka arritur t’i japë Izraelit një avantazh të rëndësishëm strategjik në të kaluarën, e lëre më të japë një goditje fatale. Por tani, kushtet dhe faktet kanë ndryshuar, me rezultat që e ardhmja e organizatës mbetet e pasigurt.
Sulmet e Izraelit kundër Hezbollahut, të cilat janë rritur në shkallë gjatë dy javëve të fundit, nuk janë të parat që mund të çojnë në shkatërrimin e tij. Në vitin 1992, media izraelite “festoi” përsëri një atentat të një drejtuesi të rëndësishëm të organizatës libaneze. Ai ishte Abbas al-Mousavi, sekretar i përgjithshëm i grupit shiit. Ai vdiq kur autokolona e tij u godit nga helikopterët izraelitë.
Edhe një herë, dhe në atë kohë, analistët izraelitë supozuan se fundi i Abbas al-Mousavi do të sinjalizonte gjithashtu fundin e Hezbollahut. Organizata në atë kohë kishte vetëm një kurs dhjetëvjeçar, i cili kishte filluar me pushtimin e Izraelit në Liban.
A janë të efektshme sulmet e Izraelit ndaj Hezbollahut?
Çështja e efektivitetit të sulmeve vrastare të Izraelit ndaj Hezbollahut është e diskutueshme. Edhe brenda strukturave politike dhe të sigurisë izraelite, ata që diskutojnë këtë çështje kanë dyshimet e tyre. Ndërsa siç raporton “Guardian” ka një pjesë të ministrave aktualë të qeverisë që kundërshtuan vrasjen e Hassan Nasrallah.
Vlen të theksohet se në të kaluarën sulmet izraelite kanë shënjestruar edhe liderët e Hamasit, por ata nuk kanë arritur të fitojnë ndonjë avantazh ushtarak afatgjatë në Rripin e Gazës. Nga njëra anë, natyrisht, ka një ndryshim në strukturën e dy organizatave. Nga ana tjetër, realiteti është se do të kalojnë muaj para se brenda organizatës libaneze të ndihen efektet e serisë së atentateve të liderëve të Hezbollahut. Por edhe nëse më në fund arrin të ketë ndonjë ndikim.
Kjo nuk do të ndodhë, megjithatë, vetëm sepse Hassan Nasrallah arriti të integrojë grupin shiit në shoqërinë libaneze si një trup shoqëror dhe si një forcë e armatosur. Analistët janë pothuajse të sigurt se Hezbollahu ka pësuar dëme të konsiderueshme nga ngjarjet e fundit. Megjithatë, shumë nuk janë të sigurt nëse kjo situatë mund të jetë një goditje fatale, apo nëse avantazhi për Izraelin mund të jetë i mbivlerësuar, si në terren ashtu edhe në aspektin e marrëdhënieve diplomatike.
Si mund të reagojë Hezbollahu?
Hezbollahu është pothuajse i sigurt se do të jetë e vështirë të ndalojë përgjigjen ndaj goditjeve që merr nga Izraeli. Nga ana e tij, grupi libanez mund të ketë reduktuar ndjeshëm sulmet e tij raketore, por “nuk mund të mos përgjigjet”, siç thotë Saman Vakil, kreu i programit të Chatham House për Lindjen e Mesme dhe Afrikën e Veriut.
“Hezbollahu është ushtarakisht dhe operacionalisht inferior dhe e di se çdo përshkallëzim do të çojë në një konflikt që nuk mund ta fitojë”. Por nëse nuk përgjigjet, morali dhe legjitimiteti i saj do të dobësohen më tej’.
Natyrisht, është ende e paqartë nëse pasardhësit e Hassan Nasrallah dhe pjesa tjetër e udhëheqjes së Hezbollahut do të jenë zëvendësues të denjë për të ndarë të njëjtën qasje në përpjekjen për të menaxhuar konfliktin në prag të një lufte gjithëpërfshirëse.
Gabimet e Hezbollahut dhe Izraelit
Është e qartë se të dyja palët janë mes vendimeve të drejta dhe të gabuara për të ardhmen e tyre. Nga njëra anë, Hezbollahu dhe Hassan Nasrallah e nënvlerësuan Izraelin. Nga ana tjetër, është e pasigurt nëse vrasja e liderit të organizatës libaneze ishte një zgjedhje e saktë.
Në të njëjtën kohë, ka analistë që argumentojnë fuqishëm se grupi shiit është më elastik sesa sugjerojnë viktimat e fundit. “Hezbollahu është një institucion i fortë me një zinxhir të fortë komandimi që duhet të sigurojë vazhdimësi në nivel lidershipi” shkroi Nicholas Blanford, një vëzhgues i gjatë i grupit, në një artikull.
Një faktor i panjohur, megjithatë , është se kush nga nivelet e larta të Hezbollahut vdiq me Nasrallah. Nëse do të vriteshin edhe liderë të tjerë të rëndësishëm, kjo mund të komplikojë dhe ndoshta të vonojë për një kohë procesin e rivendosjes së komandës dhe kontrollit mbi të gjithë organizatën, duke e lënë partinë potencialisht të pambrojtur ndaj lëvizjeve të ardhshme të Izraelit.
Një pyetje tjetër urgjente është nëse vdekja e Nasrallah do të detyrojë Iranin dhe Hezbollahun të fillojnë përdorimin e sistemeve më të avancuara të raketave precize që potencialisht mund të shkaktojnë dëme dhe viktima shumë më të mëdha në Izrael se raketat më të vjetra i deri më tani.
Apo arsyeja e ftohtë do të vazhdojë të mbizotërojë, me Teheranin që siguron që një Hezbollah hakmarrës dhe i zemëruar të mos bjerë në grackën e një përgjigjeje në shkallë të plotë kundër Izraelit? Një përgjigje e tillë mund të çojë në një luftë të madhe, e cila mund të gërryejë aftësitë e Hezbollahut dhe kështu të zvogëlojë efektin e tij parandalues ndaj Iranit. Ditët e ardhshme do ta tregojnë këtë.
Hezbollahu mund të ketë pësuar një goditje shumë të madhe si nga burimet njerëzore, ashtu edhe nga pajisjet, por nuk përjashtohet që të ketë mjetet për t’iu përgjigjur kundërshtarit të tij me një sulm po aq domethënës. Ai mund të mblidhet nën udhëheqësin e saj të ri dhe të bëjë një luftë gjithëpërfshirëse dhe të zgjatur. Ajo që theksojnë analistët ekspertë është se të gjitha mundësitë janë “të hapura”.
Megjithatë, nëse skenari i fundit konfirmohet dhe situata në Lindjen e Mesme përshkallëzohet me organizatën libaneze që përgatit një sulm të pafund ndaj Izraelit, atëherë shanset për të fituar janë të pakta. Kjo do të rezultojë në “humbjen” e fuqisë së grupit shiit gjithashtu, por do ta “detyrojë” Libanin të “paguajë” një çmim shumë të rëndë për gjendjen e brishtë në të cilën ndodhet.
