Mijëra ndjekës të klerikut shiit, Muqtada al-Sadr, kanë sulmuar Parlamentin irakian më 27 korrik.
Po aq shpejt, protestuesit janë shpërndarë, pas urdhrit të tij.
Mobilizimi masiv dhe kontrolli janë pjesë e strategjisë tashmë të njohur të klerikut, figurë e fuqishme në skenën politike në Irak.
Ai njihet si nacionalist dhe me agjendë anti-Iranit.
Sulmi i së mërkurës në Parlament pasoi nominimin e një politikani pro-Iranit për lider të ri të Irakut nga rivali i al-Sadrit, ish-kryeministri Nouri al-Maliki.
Çfarë ndikoi në paralizën politike?
Rreth 10 muaj pas mbajtjes së zgjedhjeve të përgjithshme, Iraku nuk ka arritur të formojë qeverinë e re.
Kjo është periudha më e gjatë e moskrijimit të Qeverisë prej vitit 2003, kur Shtetet e Bashkuara kanë pushtuar këtë shtet dhe kanë ndërruar udhëheqësinë.
Kjo bllokadë ka ndikuar negativisht në Irak – shtet veçse i brishtë dhe rrugëdaljet janë të pakta.
Irani, në anën tjetër, është duke punuar në prapavijë për të bërë bashkë elitën e ndarë të myslimanëve shiitë, me qëllim të prishjes së balancit politik me Shtetet e Bashkuara, çka rrezikon epokë të re të dhunës ndërsektare.
Kjo paralizë – e krijuar kryesisht nga elitat politike – e ka shndërruar sistemin politik të Irakut në lojë shahu me pasoja destabilizuese.
Prandaj, shtetasit irakianë nuk kanë zgjidhje tjetër veçse të shikojnë se çfarë po ndodh.
Protestat e 27 korrikut kanë shërbyer si mesazhe për kundërshtarët e al-Sadrit, se ai nuk mund të injorohet teksa ka tentime për krijim të Qeverisë pa të.
Çfarë hapa kanë bërë këta lojtarë të fuqishëm?
Si al-Sadri, ashtu edhe al-Maliki janë figura të fuqishme.
Ndonëse aleanca e al-Sadrit ka fituar më së shumti ulëse në zgjedhjet parlamentare të tetorit, partitë politike nuk kanë arritur të sigurojnë dy të tretat e nevojshme për të zgjedhur presidentin – hap i rëndësishëm para se të zgjidhet kryeministri.
Pas dështimit të negociatave, al-Sadri e ka tërhequr bllokun e tij nga parlamenti dhe ka bërë të ditur se heq dorë nga bisedimet për formimin e qeverisë së re.
Mjaft i fuqishëm që të urdhërojë ndjekësit e tij me një lëvizje gishti, al-Sadr mund të krijojë bllokadë totale në Irak.
Prej heqjes dorë nga negociatat, ka pasur vazhdimisht pritje për shpërthim të protestave në rrugë.
Al-Maliki udhëheq aleancën Korniza e Koordinimit, grup që përbëhet nga partitë shiite të përkrahura nga Irani. Me zhdukjen e pengesës së tyre kryesore – al Sadrin – Korniza ka zëvendësuar deputetët e dorëhequr të tij.
Ndonëse ky hap ka qenë ligjor, në të njëjtën kohë ka qenë edhe provokator, pasi i ka mundësuar Kornizës që të ketë numrat e nevojshëm në Parlament./REL
