Kryepeshkopi i Shqipërisë, Anastas ka ndërruar jetë sot pas disa ditësh shtrimi në spitalin “Evangelismos” në Athinë ku ishte dërguar me urgjencë nga Tirana. Gjithçka nisi me një virus sezonal.
Gjendja e tij shëndetësore u përkeqësua në ditët në vijim, për shkak të gjakderdhjes gastrike. Për këtë arsye, ai duhej të transportohej nga Tirana në Athinë në datën 3/1 me një avion C-27J, i cili u vu në dispozicion nga Forcat e Armatosura, pas kërkesës së Qendrës Kombëtare të Ndihmës së Menjëhershme.
Kryepeshkopi u shtrua në spitalin “Evangelismos”, ku pak ditë më vonë gjendja e tij u përkeqësua me shpejtësi dhe u intubua. Megjithatë, shëndeti i tij ishte mjaft i rënduar dhe pas disa ditësh shtrimi në spital Kryepeshkopin e Shqipërisë Anastas kaloi në koma. Në qershor 1992, ai u zgjodh Kryepeshkop i Tiranës, Durrësit dhe i gjithë Shqipërisë.
Kush ishte Kryepeshkopi i Shqipërisë Anastas?
I lindur më 4 nëntor 1929 në Pire, Anastasios Giannoulatos ishte kreu i Kishës Ortodokse të Shqipërisë. Teolog, klerik, shkrimtar, profesor i Universitetit Kombëtar të Athinës, anëtar nderi i Akademisë së Athinës, Kryepeshkopi i Tiranës, Durrësit dhe i gjithë Shqipërisë, Anastasi në vitin 2000 u nominua për Çmimi Nobel për Paqe.
Rruga e Anastasit
I diplomuar në Gjimnazin e 2-të për djem të Athinës, ai studioi në Shkollën Teologjike të Athinës të Universitetit Kombëtar për të marrë diplomën në vitin 1952. Ai vazhdoi studimet pasuniversitare për Fe, Etnologji, Misionare, Studime Afrikane, në Universitetet e Hamburgut dhe Marburgut, Gjermani (1965-69), si studiues i Fondacionit gjerman Alexander von Humboldt.
Iu dha titulli Doktor i Shkollës Teologjike të Universitetit të Athinës. Gjatë shërbimit ushtarak (1952-54) studioi në Shkollat e Oficerëve Rezervë të Sirosit dhe Shkollat e Transferimit të Haidarit, në të cilat u gradua.
Ai u emërua profesor i Historisë së Feve në Universitetin e Athinës, Drejtor i Departamentit të Fesë dhe Sociologjisë (1983-1986) dhe nga viti 1976 profesor i rregullt dhe dekan i Shkollës Teologjike të Universitetit të Athinës (1983-1987) , nga i cili u largua në vitin 1997 si Profesor, duke pasur një zhvillim të rëndësishëm punë shkencore
Në Greqi, ai fillimisht shërbeu si teolog laik dhe punoi në fusha të ndryshme të misionit të brendshëm – predikim, shkrim artikujsh të krishterë, organizim të rretheve të studimit të Biblës, kampe rinore dhe studentore.
Ai u aktivizua në organizatat rinore ortodokse dhe në vitin 1959 themeloi revistën e parë misionare në Greqi me titull “Porethentes”. Ai themeloi ndërgjegjen misionare greqishtfolëse në shekullin e 20-të me krijimin e “Qendrës Misionare Joortodokse”.
Në Afrikën Lindore
Arkimandrit që nga viti 1964, Anastasi e ktheu punën e tij në Afrikë dhe kryesisht në Ugandë, por edhe në Tanzani dhe Kenia, duke eksploruar mundësitë e një misioni ortodoks sistematik.
Më pas themeloi dhe organizoi Shkollën Patriarkale “Arqipeshkvi i Qipros Makarios”, të cilën e drejtoi për dhjetë vjet. Ai shuguroi 62 klerikë afrikanë dhe 42 lexues – katekistë nga tetë fise afrikane, duke përfshirë katër klerikët e parë nga Tanzania. Në të njëjtën kohë ai promovoi përkthimet e Liturgjisë Hyjnore në 4 gjuhë afrikane.
Ai gjithashtu studioi fetë e ndryshme (fetë afrikane, hinduizmi, budizmi, taoizmi, konfucianizmi, islami) në Kenia, Uganda, Tanzania, Nigeria, India, Tajlanda, Korea, Japonia, Kina, Brazili, Karabao, Libani , Siri, Egjipt, Turqi etj.
Atij iu desh të ndërpriste punën e tij misionare në Afrikë kur u sëmur nga malaria. Anastasios themeloi revistën misionare Panda ta Ethnii, të cilën e drejtoi nga viti 1981 deri në 1991 dhe gjatë së njëjtës periudhë, (1981 – 1991), ai ishte përsëri në Afrikë duke shërbyer si Mitropolitan i Afrikës Lindore.
Anastasi u bë murg në Manastirin e Shenjtë të Asomatës – Petraki (1.8.1960). Më pas u shugurua Hierodeakon, me detyrën e Arkimandritit, Titullar ipeshkëv Andrusse për postin organik të Drejtorit të Përgjithshëm të “Ministrisë Apostolike të Kishës së Greqisë”.
Nga posti i Drejtorit të Përgjithshëm të “Shërbesës Apostolike”, ai promovoi programe të ndryshme teologjike, arsimore, ndërtimore dhe botuese të Kishës.
Me urdhër të Sinodit të Shenjtë të Kishës së Greqisë, ai shkroi tre ndihma katetike për mësuesit në shkollat e mesme katektike të Kishës së Greqisë.
