Që kur trajneri brazilian Silvinjo mori drejtimin e Kombëtares shqiptare, skuadra ka ndryshuar dukshëm, jo vetëm në stilin e lojës, por edhe në përbërjen e saj. Ai ka ndërtuar një bërthamë lojtarësh të besuar, ndërsa disa emra të mëdhenj kanë rënë në hije.
Në krye qëndron Kristjan Asllani, me 26 paraqitje nën drejtimin e Silvinjos, një mesfushor qendror kyç për organizimin dhe balancën e skuadrës. Pak më pas vjen Nedim Bajrami, me 25 ndeshje dhe 6 gola, i cili megjithatë ka humbur vendin e titullarit në ndeshjet e fundit. Jasir Asani, zbulim i Silvinjos me 23 paraqitje, ka parë gjithashtu një “ftohje” në minutazh pas marsit 2025.
Në mbrojtje, Mario Mitaj është bërë një prej më të besuarve, ndërsa Ylber Ramadani vazhdon të jetë një mburojë e rëndësishme për mesfushën. Në portë, Strakosha ka fituar konkurrencën ndaj Berishës, duke u bërë zgjedhja e parë me 20 ndeshje, ndërsa Berisha është larguar nga lista pas Europianit.
Në mesin e lojtarëve që kanë humbur terren janë edhe Herkules Gjimshiti dhe Elseid Hysaj, të cilët për shkak të dëmtimeve dhe konkurrencës kanë luajtur më pak ndeshje. Emra si Taulant Seferi, Arlind Ajeti dhe Ivan Balliu vazhdojnë të jenë në përbërje, por me rolet më të kufizuara.
Në fund, disa lojtarë të njohur si Sokol Cikalleshi dhe Ardit Gjasula janë lënë jashtë, ndërsa shumë të rinj dhe zbulime të Silvinjos si Juljan Shehu dhe Indrit Tuci po marrin mundësi të kufizuara në skuadër.
Ky është një panoramë që tregon se si Silvinjo ka ndërtuar një ekip të ri, duke u mbështetur tek lojtarët e rinj dhe ata më të qëndrueshëm, duke lënë pas shumë emra që dikur dominonin në Kombëtare.
