Që kur Ukraina mori pavarësinë në vitin 1991, teksa Bashkimi Sovjetik ra, ajo gradualisht mori një kah drejt Perëndimit, më konkretisht drejt BE dhe NATO-s. Udhëheqësi rus, Vladimir Putin, synon të ndryshojë këtë, duke e parë rënien e Bashkimit Sovjetik, si “shpërbërje të Rusisë historike”.
Ai ka thënë se rusët dhe ukrainasit janë një popull, duke i mohuar kështu Ukrainës historinë e gjatë.
“Ukraina nuk ka pasur kurrë tradita të qëndrueshme të shtetësisë së vërtetë,” tha Putin.
Ishte presioni i tij ndaj liderit pro-rus të Ukrainës, Viktor Janukoviç, për të mos nënshkruar një marrëveshje me Bashkimin Evropian në vitin 2013 që çoi në protesta që përfundimisht rrëzuan presidentin ukrainas në shkurt 2014.
Rusia më pas pushtoi rajonin jugor të Krimesë të Ukrainës dhe shkaktoi një rebelim separatist në lindje dhe një luftë që mori 14,000 jetë.
Ndërsa përgatitej të pushtonte në shkurt, ai grisi një marrëveshje paqeje të paplotësuar të Minskut të vitit 2015 dhe akuzoi NATO-n se kërcënonte “të ardhmen tonë historike si komb”, duke pretenduar pa bazë se vendet e NATO-s donin të sillnin luftë në Krime.
Por çfarë do të pranonte Rusia nga një Ukrainë neutrale? Rusia po shqyrton një Ukrainë “neutrale, të çmilitarizuar” me ushtrinë dhe marinën e saj, përgjatë vijave të Austrisë ose Suedisë, të cilat janë të dyja anëtarë të BE-së.
“Austria ishte neutrale, është neutrale dhe do të mbetet neutrale edhe në të ardhmen,” thotë kancelari Karl Nehammer, edhe nëse është pjesë e Partneritetit për Paqe të NATO-s.
Por Suedia nuk është neutrale: ajo është e paangazhuar. Ajo ka marrë pjesë në stërvitjet e NATO-s dhe suedezët kanë diskutuar aktivisht për anëtarësimin në të ardhmen.
Analizë nga BBC
