Prindërit shpesh dëgjojnë shumë këshilla se çfarë të bëjnë me fëmijët e tyre. Pak njerëz flasin për atë që nuk duhet bërë.
Margot Machol Bisnow është një shkrimtare, nënë dhe trajnere prindërore. Për të shkruar librin e saj, “Rritja e një sipërmarrësi”, ajo foli me 70 prindër, fëmijët e të cilëve u bënë të rritur shumë të suksesshëm. Dhe ai i pyeti ata se si i ndihmuan fëmijët e tyre të arrinin ëndrrat e tyre.
Siç shkruan ajo në artikullin e saj në CNBC, ishin 4 gjëra që këta prindër nuk i bënin me fëmijët e tyre kur ishin të vegjël.
1. Ata nuk i trajtuan hobi të fëmijëve të tyre si humbje kohe.
Pavarësisht nëse është një sport, video lojëra ose muzikë, çdo fëmijë kishte një pasion jashtë shkollës. Këta prindër nuk i dekurajuan fëmijët e tyre nga ky hobi, sepse e dinin se kjo i mbante mendjet aktive.
2. Ata nuk i merrnin të gjitha vendimet në emër të fëmijëve të tyre.
Është shumë joshëse për prindërit që të marrin të gjitha vendimet për fëmijët e tyre. Shumica e njerëzve mendojnë se është detyrë e tyre ta bëjnë këtë sepse janë të rritur, i njohin fëmijët e tyre më mirë se kushdo dhe nuk duan t’i shohin ata të vuajnë. Por prindërit e fëmijëve të suksesshëm i rezistuan dëshirës së tyre. Duke i lënë fëmijët e tyre të marrin vendimet e tyre, ata forcuan pavarësinë e tyre, përmirësojnë aftësinë e tyre për të menduar vetë dhe i ndihmuan të mësojnë kufijtë e tyre.
3. Ata kurrë nuk i vendosin paratë apo diplomat që sigurojnë një punë të mirëpaguar mbi lumturinë.
Një diplomë mund të jetë një humbje kohe dhe parash nëse lënda nuk ka të bëjë fare me interesat e një fëmije. Kushdo që e do shumë diçka dhe punon shumë për të, do të gjejë një mënyrë për të siguruar jetesën duke e bërë atë, edhe pa diplomë.
4. Ata kurrë nuk e injoruan edukimin financiar.
Prindërit e fëmijëve të suksesshëm nuk i shtynë ata t’i drejtoheshin një profesioni me pagesë, por ata u përpoqën t’i mësonin fëmijët e tyre për paratë në një mënyrë ose në një tjetër. Joel Holland, i cili shiti 50% të kompanisë së tij të parë, Storyblocks, për 10 milionë dollarë në 2012, thotë se e mësoi vlerën e punës së palodhur që në moshë të hershme, kur ai dhe motra e tij duhej të fshinin shtëpinë për para xhepi. “Dhe në shkollën e mesme, kur të gjithë kishin patina, prindërit e mi refuzuan t’i blinin ato për mua. Më thanë ‘nëse i do, duhet t’i mbledhësh paratë’. Më pas u zemërova, por e vlerësova shumë vlerën e parave”, thotë ai.
