Pothuajse dy vjet që kur u largua nga Afganistani për t’i shpëtuar pushtimit të talebanëve, Firooz Mashoof është ende i përhumbur nga kujtimi i ditës së tij të fundit në Kabul – autobusi që e çoi në aeroport, duke hipur në një aeroplan të mbushur plot dhe duke u nisur ndërsa të shtënat jehonë në të gjithë qytetin. Sot, mijëra kilometra larg atdheut të tij, fotoreporteri 35-vjeçar dhe ish-punonjës i federatës afgane të futbollit, lëngon në Shqipërinë e ngrohtë dhe me diell.
Çdo ditë që kalon, ankthi i tij rritet për vonesën e vizës së premtuar të SHBA-së, duke hedhur një hije mbi ëndrrat e tij për një fillim të ri në Amerikë. Ata janë me shpresë, pavarësisht nga burokracia e zgjatur, dhe shohin një jetë të re. Në Shëngjin, një qytet në bregdetin e Adriatikut rreth 70 kilometra (45 milje) në veriperëndim të kryeqytetit shqiptar të Tiranës, ku qindra afganëve iu dhanë strehim të përkohshëm, Mashoof shpesh shkon për shëtitje të gjata buzë detit. Ai ka gjetur punë në një qendër tregtare, një orë me autobus.
“Unë u shpëtova, … dhe tani do të filloj jetën time të re në Amerikë” tha ai, “Por kur?” Vitin e kaluar, një grup i vogël afganësh në Shëngjin organizuan një protestë, duke i bërë thirrje Uashingtonit të përshpejtojë procesin e transferimit të tyre. Disa gra dhe fëmijë mbanin postera ku shkruhej: “Jemi të harruar”. “Nuk kam zemër të protestoj për shkak të vonesës” tha Mashoof. “Nuk kam asgjë që mund të bëj. Për mua, është një vend pritjeje,” tha ai./ Associated Press
