Edvin Schwartzi erdhi gjysëm ore me vonesë. Më solli një libër. Me titull Dhimbje. Nga një shkrimtare hebreje.
Schwartz e mban mend kur luanim me zara në gjimnaz,e pyeta
E mbaj mend,luanim pas palestrës te Sami Frashëri,tha Schwartzi
Ti fitoje shumë kjo më acaronte,thashë unë
Unë fitoja se nuk bëja hile,
Ti bëje shumë hile Schwartz,
Asnjë hile, i hidhja zarat drejt por kisha fat
Sa lekë ke fituar me zara?
Aq sa më duheshin,tha Schwartzi
Po c’përgjigje është kjo sa ke fituar më thuaj
Aq sa më duheshin,tha Schwartzi,10,20, 50 lekë
Unë maximumi një herë kam fituar 100 lekë, thashë unë
Cfarë i bëre,pyeti Schwartzi
Bleva 10 pite,
Me djathë apo me mish ?
Me djathë,
Edhe pitet me mish ishin të mira te Rruga e Dibrës,tha Schwartzi
Po tjetër ca loje luanim,thashë unë
Luanim me bileta autobuzi,tha Schwartzi
Se mbaj mend,thashë unë,ma kujto pak si ishte kjo me bileta
Bileta kishte gjashtë numra nga të cilët mund të zgjidhje vetëm tre
A po më kujtohet,kush kishte më shumë pikë fitonte
Po pra,nëse ti zgjidhje të parën të tretën dhe të pestën te bileta jote këto numra duhej të ishin më shumë se e para e treta dhe e pesta te bileta ime
Hajde luajme edhe një herë, thashë unë
Skemi më bileta autobuzi, tha Schwartzi, tani biletat janë me shtatë numra jo me gjashtë
Epo unë nuk hypi më në autobuz, thashë unë
Normal se dikur më akuzoje mua për borgjez, tha Schwartzi
Ouu, as kjo nuk më kujtohet, thashë unë
Unë dilja nga liqeni me një qen anglez Setter gjuetije dhe sa më shihje më thoje ke dalë shëtitje me qenin o borgjez,
E ca thoje ti?
Po pse vetëm ata të bllokut kanë të drejtë të kenë qen, këtë thoja,
Schwartz ti tregon vetëm historitë ku del vetë mirë,
Epo ctë bëj unë që ti s’mban mend,po atë Dyqanin e Çifutes te Pazari i Ri e mban mend?
Jo as këtë nuk e mbaj mend,
Ka qenë një kinkaleri dhe quhej Dyqani i Çifutes
Po pse quhej ashtu?
Sepse çifutja që shiste aty kishte numrin e kampit të përqëndrimit të shkruar në krah
Si quhej çifutja?
Fortunia Coel,
Schwartz pse nuk ike në Izrael kur u hapëm në 91?
Ma ke bërë dhe një herë këtë pyetje,tha Schwartzi
Kur ta kam bërë ?
Në 9 dhjetor 1990
E cfarë të thashë?
Më the pse nuk ikën që këtëj o çifut?
Epo po ta bëj prapë, pse nuk ike o çifut?
Unë kam lindur në maternitetin e Tiranës pse duhej të ikja, tha Schwartzi.
Mund të ikje sic ikën të gjithë, thashë unë.
Babai im ka lindur në Sarajevë, ne kemi ardhur nga Vjena, ca lidhje kishim ne me shtetin e Izraelit, tha Shwartzi.
Po Roberti kur vdiq, pyeta unë
Në 2003,
Sa libra ka përkthyer?
20,30 ndoshta.
Kur ka botuar Një qind Vjet Vetmi të Garsia Markezit,unë jam mrekulluar, thashë unë.
Ai nuk është përkthimi më i mirë i babait,tha Schwartzi, se e ka përkthyer nga gjermanishtja jo nga origjinali.
Po kush është përkthimi më i mirë i Robert Schwartzit, e pyeta.
Harku i Triumfit dhe Tre Shokë të Remarkut.
Ti Schwartz ca shkolle bëre?
Edhe këtë se mban mend, letërsi krahasuese pak poshtë teje.
Kemi bërë shkolla kot nuk na u deshën për asgjë, thashë unë.
Ty të ka vlejtur, tha Schwartzi, mësove të shkruash.
Unë do shkruaja njëlloj edhe sikur të isha inxhinjer, thashë unë.
Ke një problem me trajtat e shkurtra i ke të gjitha gabim, tha Schwartzi.
Mbase,i thashë, por në disa raste i bëj me qëllim
Ika tani se duhet të jem në punë, tha Schwartzi.
Nuk do ikësh se skemi mbaruar, thashë unë.
Do iki se më kërkojnë në Presidencë, tha Schwartzi.
Po ca bën në Presidencë?
Përkthej, po tani më kërkojnë nga Azerbaixhani.
O Schwartz po kujt në planet i duhet se cfarë thotë Presidenti i Shqipërisë në Azerbajxhan që ti dashke të më lësh mua vetëm e do shkosh ta përkthesh në anglisht?
Presidentin e ke patur ti në klasë, tha Schwartzi, ika tani.
Ore je mirë apo ke ndonjë problem që nuk rri dot më shumë se 10 minuta me njeri, pak se erdhe gjysëm ore me vonesë po ikën dhe gjysëm ore më herët?
Qenke bërë dhe psikanalist tani megjthëse Sigmund Frojdi është kushëriri im, tha Schwartzi.
Po si del ti kushëri me Frojdin?
Babai ishte nga Vjena dhe e kishte Frojdin kushëri të shtatë.
Po mamaja si është?
Mirë, tha Schwartzi, shkoi 90 vjeç.
E mbaj mend, thashë unë, bëji të fala.
Ika, tha Schwartzi.
Prit edhe dicka,je martuar, Schwartz?
Ta them një herë tjetër, tani ika vërtet, tha Schwartzi.
Ti nuk do vesh kurrë mend,thashë unë,nuk ikën kur duhet dhe ikën kur sduhet.
