- Mendoni pse jeni në një lidhje.
Është e rëndësishme të mos e shihni partnerin tuaj si një pronë, por si një individ autonom, lumturia e të cilit ju intereson.
- Mos i thoni vetes se jeni një person xheloz.
Neuroshkenca moderne na mëson, duke vërtetuar mijëvjeçarët e teorisë kognitive budiste, se nocioni tradicional i vetvetes nuk ekziston – është një iluzion.
Ju jeni historia që i tregoni vetes. Ju nuk e gjeni veten, ju krijoni veten. Pra, është një mendjemadhësi të thuash: “Unë e njoh veten”. Sepse ju jeni ajo që mendoni – ju jeni përvojë e vetëdijshme. Ju jeni historia që i tregoni vetes.
- Dije se kush je thellë brenda.
Identiteti nuk është një akt i gjetjes së vetes, është një akt i krijimit të vetes. Ndërsa mund të jeni të predispozuar për sjellje të caktuara, në fund të fundit, identiteti nuk është diçka konstante, e pandryshueshme, absolute. Është i lëngshëm, i adaptueshëm dhe mund të formësohet.
- Asnjëherë mos i shtypni emocionet tuaja.
Hedhja e miteve dhe fantazive rreth asaj se çfarë është dashuria dhe çfarë nuk është, nuk e heq magjinë – ajo e rrit atë. Kjo është arsyeja pse ne nuk duhet të ngatërrojmë xhelozinë me pasionin në mendjet tona, ashtu siç nuk duhet të ngatërrojmë në mënyrë të pandashme urrejtjen me pasionin në mendjet tona, që të mos dëshirojmë të programojmë veten për krime pasioni.
- Pajtohu me pasiguritë dhe frikën tënde.
Ka raste që mund të kem frikë të humbas dikë që më intereson. Pikërisht atëherë gjej kohë për të përpunuar frikën dhe pasiguritë e mia, për të reflektuar, më pas për të gjetur mundësi për të folur me qëllim zgjidhjen e tensionit dhe konfliktit.
- Gjeni një ndjenjë sigurie.
Të kapërcesh xhelozinë nuk do të thotë të bëhesh indiferent apo apatik.
