“Zoti na ruajt!” Menjëherë pas lindjes së diellit, mëngjesin e së shtunës, 7 tetor, një mesazh shkoi në rreth 200 telefona e në grupe Whats App-i. Pak minuta më vonë vjen një mesazh tjetër: “Kemi një terrorist në shkallë. Thirrni dikë.”
Personat e armatosur të Hamasit sapo kishin filluar sulmin në këtë komunitet në jug të Izraelit, dhe gjatë 20 orëve të ardhshme kanalizuan tmerrin, mosbesimin dhe sigurinë e tyre përmes bisedës – ndërsa militantët lëviznin në lagje duke qëlluar banorë dhe duke u vënë flakën shtëpive.
Të fshehur në dhomat e tyre të sigurta, gratë – disa të grumbulluara me familjet e tyre – përshkruanin britmat dhe shpërthimet që dëgjuan jashtë, i thanë njëra-tjetrës se ku ndodheshin personat e armatosur, ndanë këshilla për të përballuar tymin që mbushte dhomat e tyre dhe bënin thirrje vazhdimisht për ndihmë. Në disa raste, kjo ndihmë nuk erdhi kurrë.
Me kalimin e orëve, ata bënin pyetje. Ku ishte ushtria? Pse ndihma zgjati kaq shumë? A mundet dikush të kërkojë nënën time? Si ta siguroj dhomën time? A duhet t’i hapim derën një njeriu që pretendon se është ushtar? Në një moment, dikush e ndryshoi emrin e grupit në Whats App në “Emergjenca”.
Kjo bisedë në grup u nda me BBC nga një grua për të folur me mediat pas sulmeve. Ajo është një nga nënat në bisedë dhe ndau detajet që të mund të shihnim se si u shpalos tmerri i ditës – dhe çfarë përjetuan këto gra në orët më të dëshpëruara dhe ndoshta për disa edhe të fundit të jetës së tyre. Minutë pas minutë, kjo bisedë zbulon në detaje të papara më parë se si Hamasi përndiqte, vriste dhe digjte njerëz në shtëpitë e tyre. BBC