“Një fëmijë rus piu limonadë të prodhuar në Ukrainë dhe tani është në kujdes intensiv”.
“Disa vajza ruse, të cilat hëngrën karamele të ofruara nga vajzat ukrainase, u sëmurën dhe njëra vdiq”.
“Nëse shihni objekte në tokë, kuleta, pasaporta, iPhone, mos i ngrini. Ato mund të jenë të minuara nga infiltrues ukrainas”.
Këto janë vetëm disa nga legjendat urbane, që kanë qarkulluar javët e fundit në bisedat e prindërve rusë dhe sipas antropologes Aleksandra Arkhipova, këto janë një shenjë se lufta ka filluar të ndihet dhe t’i frikësojë rusët e zakonshëm.
“Këto janë legjenda urbane të lashta dhe ndërkombëtare, të cilat zgjohen nga frika, për të racionalizuar një luftë të pakuptimtë. Ato janë një simptomë e shqetësimit social”.
Lufta në Ukrainë ka hapur edhe një front simbolik, ku regjimi po luftohet nga ajo që Arkhipova e quan “protesta e të dobëtëve”, një “rezistencë semiotike”, objektivi kryesor i së cilës është të thyejë realitetin e krijuar nga gjuha e censuruar e qeverisë.
Totalitarizmi i ri rus i ka zgjeruar në mënyrë drastike kufijtë e represionit, tha ajo, “nëse deri tre muaj më parë rusët arrestoheshin gjatë protestave, tani edhe refuzimi i respektimit të retorikës zyrtare është krim”.
Përplasja kalon nga rrethanat publike, si sheshi, në jetën e përditshme, ku “‘partizanët semiotikë’ kanë hapur një front mikroaktesh subversive që synojnë të krijojnë disocime njohëse te qytetarët e përmbytur nga propaganda”.
