Për më shumë se dy dekada, fillimisht në Locri, më pas në Reggio Calabria dhe përsëri në Catanzaro, ai kuptoi dimensionin ndërkombëtar të trafikut të drogës përpara gjyqtarëve të tjerë dhe se për të luftuar rrugët globale të kokainës ishte e nevojshme të shkonte në Amerikën e Jugut.
Biseda me hetuesit, krijimi i marrëdhënieve, hapja e kanaleve të drejtpërdrejta. Kështu ai studioi kartelet kolumbiane, më pas meksikanët e Sinaloas, të Gjirit dhe Los Zetas, brazilianët e PCC të Sao Paulos dhe ekuadorianët. Ndërmjetësit e besueshëm të ‘Ndrangheta’.
Nicola Gratteri, kryeprokurori i Napolit, është një libër i hapur mbi botën e arit të bardhë, një biznes që e ka çuar Ekuadorin në një rrëmujë me një revoltë të armatosur si rezultat i arrogancës antishtetërore të narkotikëve, e cila është bërë – për disa kohë tani – udhëkryqi i tranziteve të mëdha të kokainës nga portet e Guayaquil dhe San Pablo de Manta: 700 ton në vit. Ai flet edhe për mafien shqiptare.
“Ndodh shpesh kështu, por të gjithë i kanë sytë nga ky vend: nga kartelet meksikane te bandat shqiptare dhe vetë ‘Ndrangheta’. Në pesë-gjashtë vitet e fundit kemi vënë re një numër më të madh ngarkesash të sekuestruara në Itali që vijnë prej andej dhe vëmendje të veçantë nga klanet shqiptare që kanë shkuar të banojnë në zonën e portit të Guayaquil.
Në fillim ishin vrarë edhe disa bosa shqiptarë në Ekuador. Por kartelet meksikane kanë konkurruar për Ekuadorin për të paktën dhjetë deri në pesëmbëdhjetë vjet. Kokaina prodhohet kryesisht në Kolumbi, Bolivi dhe Peru, por shpërndahet në Amerikën e Veriut nga kartelet meksikane.
Tregu evropian është shumë i rrjedhshëm me ‘Ndranghetan’ që mban kontakte të rëndësishme në pothuajse të gjitha vendet e Amerikës Latine. Forca në zhvillim është ajo shqiptare” tha ai.