Gjashtë muaj para se të gjendej i vdekur në anije, Leonard Farruku kishte shpresa për të ndërtuar një jetë të re në Britani.
“Kam qenë në Mbretërinë e Bashkuar që nga gushti 2022. Shpresoj që të mund t’i marr letrat e mia sepse tani jam në [një institucion për] azilkërkues. Erdha me një gomone”, tha i riu shqiptar në një mesazh në Instagram për një shok të vjetër të shkollës fillore në Tiranë, kryeqyteti i vendit të tij.
Nëna e tij kishte vdekur kur ai ishte 17 vjeç dhe babai i tij disa vjet më vonë. “Humbja e nënës dhe babait tim më traumatizuan shumë papritur. Nuk e dija se ku isha dhe çfarë po ndodhte. Unë jam duke kërkuar azil tani. Unë jetoj në një hotel. Shpresoj që Zoti të na mbrojë”, ka shkruar ai.
Farruku, 27 vjeç, mendohet se ka vrarë veten në një dhomë dushi në maunën e diskutueshme, e cila strehon qindra azilkërkues në brigjet jugore të Britanisë, më 12 dhjetor të vitit të kaluar. Ai dukej se ishte në gjendje ankthi pak para se të gjendej i vdekur.
Familja dhe miqtë e tij kanë ende pyetje në lidhje me atë që e shtyu Farrukun, dikur një fizarmonikë ambicioz dhe i talentuar me një të ardhme në dukje premtuese, të merrte jetën e tij.
The Guardian ka folur me të afërm, miq, fqinjë, kolegë dhe mësues në Shqipëri, në një përpjekje për të kuptuar më shumë rreth prejardhjes së Farrukut dhe përvojave që çuan në vdekjen e tij.
Ata e përshkruan atë si një njeri të sjellshëm dhe punëtor që ëndërronte të bëhej muzikant – por u trondit nga vdekja e papritur e nënës së tij. Ajo pësoi një atak në zemër në gjumë në maj 2013, kur Farruku ishte një nxënës adoleshent në Liceu Artistik Jordan Misja, një shkollë arti e respektuar në Tiranë. Babai i tij vdiq nga një atak në zemër pesë vjet më vonë.
Ishte atëherë që Farruku, i cili njihej me dashuri si Nardi, filloi të ëndërronte të siguronte punë dhe të ndërtonte një jetë të re në MB. Udhëtimin e rrezikshëm përtej Kanalit ai e bëri në vitin 2022, vit kur 12,301 shqiptarë mbërritën me varka të vogla dhe kërkuan azil.
Duke folur nga një kafene në Allias, një lagje e varfër në Tiranë ku Farruku jetoi për më shumë se një dekadë, Agron Farruku, xhaxhai i tij, tregoi dhimbjen e zemrës së familjes.
“Leonard donte të ishte legalisht në MB për të punuar atje. Ai kishte ambicie. Ai donte të punonte, të bënte para, të blinte shtëpi, të krijonte familje, të kishte një jetë normale. Po të kishte dokumentet e tij të punës, do të kishte mundur të gjente një punë,” tha ai.
Këngëtari 57-vjeçar tha se Farruku nuk kishte probleme të njohura të shëndetit mendor, duke shtuar: “Vdekja e tij na ka shkatërruar. Por pjesa më e keqe është se ne nuk e dimë pse dhe çfarë ndodhi. Ne nuk e dimë të vërtetën. Si u harrua deri në 12 orë në një objekt të rregulluar nga shteti?
“Ai i tha motrës së tij se kushtet në maune ishin në rregull, por se ato u trajtuan shumë keq. Ai tha se donte më shumë liri, donte të dilte edhe pak, por zyrtarët nuk e lejuan. Ai u ankua se ata trajtoheshin si kriminelë.”
I lindur më 29 janar 1996, Farruku u rrit në Vorë, një qytezë në periferi të Tiranës, nga e ëma, Shkëndije, shtëpiake dhe babai i tij, Petriti, një klarinetar, i njohur në zonë për shfaqjet e dasmave. Dy motrat e tij më të mëdha, Marsida dhe Jola, tani jetojnë në Itali.
Kushëriri i tij, Andi, i cili nuk donte të jepte mbiemrin, kujtoi një fëmijëri të lumtur në Vorë, ku dyshja luanin futboll dhe udhëtonin së bashku me autobus për në Tiranë tre herë në javë për mësime private fizarmonike.
“Ishte një kohë e bukur”, tha fotografi 29-vjeçar. “Ishte babai i tij që donte të bëhej muzikant dhe Nardi ishte shumë i talentuar; ai kishte një vesh për muzikë. Ishte jeta e tij, studionte tre-katër orë në ditë. Ishim 13 dhe 14 vjeç kur filluam të luanim në dasma me baballarët tanë.”
Familjarët e Farrukut tashmë duhet të presin për hetimet mbi vdekjen e tij me shpresën e marrjes së përgjigjeve për të ndjerin
