Nisur nga mënyra se si janë krijuar kushtet, Zeleski nuk ka mundur ose nuk është lejuar të diskutojë për ndonjë marrëveshje me SHBA-në. Qëndrimi në Britaninë e Madhe ka të ngjarë të hapë zyrtarisht dialogun për planin evropian për të mbështetur Kievin dhe t’i japë presidentit ukrainas garanci të prekshme jo për një zgjidhje, por për një rrugë tjetër. Londra dhe Parisi e kanë bërë të qartë se duan dhe mund të dërgojnë sisteme armësh dhe trupa në territorin ukrainas nëse është e nevojshme, por problemi sot është se vetëm Trump po flet me Moskën.
Zelensky duhet t’u kërkojë ukrainasve të bëjnë zgjedhjen vendimtare: zgjedhjet – të cilat kërkojnë një ndryshim të Kushtetutës – apo edhe një referendum nëse njerëzit që kanë sakrifikuar jetën dhe pronën e tyre për tre vjet në një luftë që ata nuk e provokuan dhe nuk kërkuan duan të negociojnë me Moskën.
Nëse vendimi i Ukrainës është negocimi, presidenti ukrainas duhet ta ndjekë atë dhe nëse ky është zhvillimi, Moska do ta gjejë veten edhe një herë në cep. Kremlini do ta ketë shumë të vështirë të refuzojë një propozim të tillë, kur e kishte pritur gati me festë atë amerikanin përkatës.
Ukraina dhe Europa sigurisht që duhet të përfshijnë amerikanët në këtë përpjekje, por pa asnjë marrëveshje për mineralet e Ukrainës dhe asnjë angazhim të çfarëdo lloji nga Kievi në Uashington. Në këtë skenar do të shtrydhet edhe Shtëpia e Bardhë, pasi narrativa e Trumpit “Dua Paqe” do të rrezikohet të shembet.
Forcat e treta
Në të gjitha sa më sipër, palët e treta mund – dhe kanë provuar të jenë në gjendje – të luajnë një rol kyç. Turqia e Erdoganit, me interesa të hapura biznesi në Ukrainë, thotë qartë se zgjidhja e luftës duhet të respektojë integritetin territorial të vendit. Zelensky gjithashtu vizitoi Ankaranë shumë kohët e fundit dhe Tajip Erdogan, i cili sheh Trump duke mbështetur Netanyahun në çdo nivel – përfshirë në Siri – nuk do të ketë rezerva të mëdha për ta lënë Rusinë përsëri jashtë loje.
Nga ana e saj, Kina tani e sheh qartë SHBA-në duke u përpjekur hapur – dhe pa llogaritur koston – për të lënë Pekinin pa aleatin e saj më të rëndësishëm modern. Kina, e cila madje i përgjigjet në mënyrë lakonike tarifave amerikane duke ndryshuar vetëm datën në njoftim me çdo vendosje të re nga Trump, vështirë se do të qëndrojë duarkryq. Dhe mund të jetë e pamundur që Pekini të mbështesë Kievin me trupa, por nuk ka fare gjasa që ai të ndërpresë menjëherë ndihmën ekonomike dhe ushtarake për Moskën.
Europa dhe pjesa lindore e saj janë në fund të fundit “dhjami” i ekonomisë kineze, e cila është prekur ndjeshëm edhe nga pushtimi rus në territoret ukrainase, një pikë me interes të lartë investimi për Dragoin e Kuq. Marrëdhëniet dhe dinamikat e krijuara nga lëvizjet e Trump, veçanërisht për çështjen e Ukrainës, nuk kanë gjasa të sjellin ndryshime të tilla në bashkëpunime, aleanca dhe konvergjenca në botë, në mënyrë që SHBA dhe Rusia të gjenden – qoftë edhe për një kohë – përballë një bote që nuk do të ketë absolutisht asnjë besim tek ata…
