Dëshmi të reja janë zbuluar nga vajza që transferoheshin në Greqi për të punuar e fituar para. Por që përfundonin në shtëpi publike. Mediat greke sjellin rrëfime tronditëse. Historitë e tyre të kujtojnë filmat amerikanë të gangsterëve, por skenari i tyre shpaloset në Athinë në vitin 2022.
Vajza të reja të bukura nga vendet e varfra të Evropës Lindore që vijnë në Greqi për të fituar para. Për të mbajtur familjet e tyre, por që përfundojnë duke bërë takime me 100 burra në ditë. Burgosen në shtëpi me roje shqiptare të armatosura, të dërgoheshin nëpër spitale nga gjakderdhja.
Maria dhe Renata nga Moldavia, 20 dhe 26 vjeç, ishin në varfëri ekstreme për shumë muaj. Dëshmitë e dy të rejave zbulojnë se çfarë ndodh realisht në Athinë.
Hetimi nga Prokuroria e Krimit të Organizuar çoi në shpërbërjen e një organizate. Ajo sillte fshehurazi vajza të varfra nga Moldavia përmes Shqipërisë apo Turqisë. Për t’i shfrytëzuar dhe për të fituar para për nevojën e tyre për mbijetesë.
Fitimet ishin të shumta. Deri në atë pikë sa tutorët hapën edhe një dyqan lulesh në qendër të Athinës për të larë eurot “e zeza” nga punët e tyre “rozë”.
20-vjeçarja Maria
Vajza e parë, Maria, e përfshirë në rrjetën e “Tony Montana” dhe Daniela, është vetëm 20 vjeç. Nëpërmjet një njohjeje të përbashkët erdhi në Athinë. Aty filloi një makth që në ditën e parë kur u detyrua të bënte 52 takime.
“Sado që nuk më pëlqente kjo punë u detyrova ta bëja sepse nuk kisha para për fëmijën tim. Më tha gjithashtu se kjo punë është e ligjshme në Greqi dhe nuk do të kem fare problem. Telefonoi drejtuesin, i cili më dërgoi para për të rregulluar udhëtimin tim në Greqi. Konkretisht pesëqind euro për biletat e autobusit dhe pasaportën time. Këto para do t’i merrja hua nga puna ime si botuese.
Pra, rreth mesit të majit të vitit 2022, u organizua udhëtimi im nga Moldavia në Greqi. Pasdite erdhi drejtuesja me të shoqin, i cili është shqiptar, dhe shkuam të më tregonte strehimoret ku do të punoja.
Ditën e parë që punova në bordello, u takova me pesëdhjetë e katër burra dhe u ndjeva shumë keq. Burrat me të cilët u detyrua të dilja ishin të pisët, të dehur, të huaj, përdorues droge. Punoja edhe kur nuk ndihesha mirë. Më çonin në azil në shumicën e rasteve drejtuesi dhe shqiptari me një makinë të madhe të zezë. Herë të tjera në këmbë ose vetë. Në qershor 2022, me një vajzë tjetër, vendosëm të niseshim për në Moldavi, fshehurazi”.
26-vjeçarja Renata
“Në 2018, rashë në kontakt me një mikun tim që jetonte në Athinë dhe punonte në një bordello. E pashë si një mundësi për të mbledhur para dhe për të rritur fëmijën tim.
Në gusht 2018, erdha në Athinë me djalin dhe punova për dy muaj e gjysmë në azilin në rrugën Iasonos. Kur mbërrita në Greqi më mori nga aeroporti drejtuesi së bashku me një person që njihej si “Tony Montana” dhe më çuan në shtëpinë e tyre në rrugën Acominatou. Në këtë shtëpi më është dashur të paguaj qira prej dyqind eurosh sepse më ka strehuar.
Daniela në atë kohë kishte 4 shtëpi publike. Çdo takim kushtonte dhjetë euro dhe kam marrë pesë euro nga çdo takim. Ndërsa katër takimet e para nuk jam paguar fare. Për shkak se kisha problem me pasaportën, qëndrova tre muaj. Në shkurt të 2020 shkova në Moldavi, rinovova pasaportën dhe u ktheva në mes të marsit 2020.
Më pas filluan problemet. Edhe karantina filloi për shkak të virusit korona dhe shtëpitë publike duhej të mbylleshin. Si unë, ashtu edhe vajzat e tjera kishim frikë të punonim. Por drejtuesi dhe shqiptari që njihej si “Toni Montana” na detyronin të punonim fshehurazi. Kur i thashë Danielës se klientët janë të dehur, ose të droguar dhe nuk dua të dal me ta, ajo më bërtiti dhe më tha që kam ardhur për të punuar. Unë nuk jam princeshë.
Më kishin deportuar, nuk munda të hyja në Greqi deri në vitin 2023. Lideri e kishte gjetur zgjidhjen. Më tha se do të udhëtoja në Shqipëri me avion. Prej andej një shqiptar do të më kalonte ilegalisht në Greqi. Më duheshin vërtet paratë për fëmijën tim dhe vendosa të pranoja. Pra, kam mbërritur në Greqi rreth datës 27-06-2021.
Ky udhëtim kushtoi 3000 euro dhe Daniela më tha se do ta paguaja me punën time në azile. Unë mund të kem takuar njëqind burra gjatë asaj kohe, por paratë që merrja në fund ishin gjithmonë dhjetë euro. Kur punonim në periudhën e karantinës më detyroi dhe të bëja takime me rreth njëqind klientë. E kur thamë se kishim frikë nga policia, ai na tha se ka para për avokatët dhe gjykatat. Kur i thashë se kisha dhimbje, apo nuk isha në humor apo e lodhur, ajo më tha se po gënjeja…”
