Refuzimi apo mos gatishmëria gjermane për të dërguar armatime të ndryshme në Ukrainë është parë me pesimizëm nga disa prej aleatëve. Megjithatë është e qartë që arsyeja kryesore e këtij hezitimi lidhet me të shkuarën historike të Gjermanisë.
Nëse viziton memorialin përkujtimor në Seelow Hights kupton më së miri se sa është e aftë historia të ndikojë në veprimet e një aktori apo shteti të caktuar. Thënë ndryshe, në rastin konkret, se si tmerret e shek. XXI janë ende prezente në memorjen e popullit dhe ligjvënësve gjermanë. Kjo është edhe arsyeja e vërtetë se pse Gjermania po heziton shumë për të dërguar armatimet e saj në territoret ukrainase.
Rezultatet e një sondazhi treguan se, për shumicën e gjermanëve, diplomacia është mjeti i duhur për zgjidhjen e konfliktit. Duhet patur parasysh se, përpos misioneve paqeruajtëse, trupat gjermane nuk marrin pjesë në aksione të tjera. Megjithatë, në këtë rast ka edhe përjashtime. Mund të përmendim ndërhyrjet e viteve ’90 në Ballkan apo edhe ndërhyrjet në Afganistan.
Sipas njërit prej zyrtarëve, “Gjermania ndjek politikën e përmbajtjes kur bëhet fjalë për konflikte ushtarake dhe se eksporti i armëve të ndryshme shihet si një nga nxitësit kryesorë të konfliktit”.
Thomas Kleine-Brockhoff shkon më tej duke kujtuar edhe një herë për publikun e gjerë se “të dërgosh armë në ato toka që ke ndihmuar për krijimin e tyre, do të thotë të dalësh kundër gjakut tënd. Kjo do të shihej vetëm si anatemë e politikës gjermane”, shtoi ai.
{Përshtatur nga BBC}
