Me ngërçin në terren që vazhdon dhe me të vetmen perspektivë të dukshme përshkallëzimin, ankthi ndërkombëtar është rreziku i përfshirjes në konflikt të Iranit që do të çonte në një konflikt të përgjithësuar në rajon.
Teherani është përpjekur ditët e fundit të heqë dorë nga përgjegjësitë që i atribuohen për drejtimin e Hamasit dhe forcimin e tij në mënyrë që të mund të kryejë sulmin e befasishëm kundër Izraelit.
Megjithatë, vlerësohet se vetëm një reaksion zinxhir, me një sulm tokësor izraelit në Gaza, një sulm kundër shpërqendrimit nga Hezbollahu nga territori i Libanit dhe një përgjigje ushtarake nga Izraeli, mund të shkaktojë përfshirje, qoftë edhe në një shkallë të kufizuar nga Teherani.
Sepse Libani dhe Hezbollahu (i cili gjithashtu ka një ndikim të fortë politik në vend) janë një pjesë thelbësore e enigmës në strategjinë që Teherani ka zhvilluar vitet e fundit për të shtrirë ndikimin e tij në Mesdhe dhe për të krijuar ura në Lindjen e Mesme për të ushtruar presion.
Lëvizja e njësisë së goditjes së Flotës së 6-të Amerikane jashtë ujërave të Izraelit dhe informacioni për ripozicionimin e F15-ve amerikanë në Jordani sigurisht që nuk ka të bëjë me konfrontimin me Hamasin, por ato veprojnë si pengesë për një ndërhyrje të Iranit.
Por të gjithë e kuptojnë se një përfshirje e drejtpërdrejtë e Teheranit në mbështetje të Hezbollahut ose regjimit të Asadit dhe zgjedhja për të goditur objektivat iraniane do të shkaktojë një zjarr të përgjithshëm në rajon, me Izraelin, por edhe forcat amerikane në Sirinë Veriore në Irak dhe në të gjithë rajonin.
